Pilotażowy program Lasów Państwowych udowadnia, że warto rozmawiać. Przez rok, od 21 listopada 2019 do 23 listopada 2020, miłośnicy bushcraftu, surwiwalu i dzikiego biwakowania otrzymają do dyspozycji 65 tysięcy hektarów obszarów leśnych. Od efektów programu zależą dalsze działania, które zostaną podjęte w tej materii. Wszystko jest zasługą przedstawicieli społeczności amatorów leśnych wędrówek, którzy spotkali się z reprezentantami Lasów Państwowych. Prezentujemy najważniejsze założenia akcji w pigułce.
Jakie tereny są objęte programem?
Lasy Państwowe wyznaczyły 43 obszary znajdujące się na obszarze 15 z 17 regionalnych dyrekcji, z uczestnictwa wyłamały się Małopolska i Śląsk. Tereny programu zlokalizowane są w granicach Leśnych Kompleksów Promocyjnych, ale nie są z nimi tożsame (czyt. nie całe LKP są objęte programem). Ich powierzchnia liczy od 224 ha do 5371 ha. Poniżej prezentujemy mapę terenów objętych programem:
Jakie zasady ulegną zmianie na terenach programu?
Regulamin akcji wprowadza niewiele zmian w stosunku do ustawy o Lasach Państwowych z 1991 roku, jednak są one znaczące. Przede wszystkim możliwe będzie biwakowanie w głuszy, poza miejscami wyznaczonymi do obozowania. Ograniczeniem jest liczba obozowiczów — maksymalnie cztery osoby — oraz długość noclegu — nie dłużej niż dwie noce z rzędu w tym samym miejscu. Jeśli jednak planujemy dłuższy pobyt, wystarczy wysłać maila do danego nadleśnictwa ze stosowną prośbą. Natomiast maila czysto informacyjnego należy wysyłać również przy okazji regulaminowych wypadów, aby pomóc w gromadzeniu statystyk programu.
Nie płonie ognisko w lesie
Należy mieć na uwadze, że powodzenie całej akcji zależy od zachowania osób korzystających z nowych możliwości. Przede wszystkim nie zapominajmy o zakazie rozniecania ognia — dotyczy to zarówno ognisk, jak i kuchenek turystycznych. Można to robić jedynie w wyznaczonych miejscach. Nie jest to kwestia złej woli leśniczych, a jedynie zdrowy rozsądek i pokłosie negatywnych doświadczeń. Szczególnie w obliczu coraz częstszych susz trzeba mieć na uwadze ryzyko wzniecenia pożaru — nawet mimo zachowania wszelkich środków bezpieczeństwa. Wypadki chodzą po ludziach.
Leave no trace
Druga kwestia to postępowanie zgodnie z zasadą leave no trace, czyli doprowadzenie terenu obozowiska do stanu pierwotnego po jego zwinięciu. Nie śmiecić, nie niszczyć zdrowych drzew, nie stawiać stałych struktur typu chatki i szałasy, nie hałasować. Proste i niby oczywiste, jednak to nieprzestrzeganie tych zasad przez niektórych osobników powstrzymywało przez długi czas pracowników Lasów Państwowych przed złagodzeniem panującego regulaminu.
Przy okazji warto wspomnieć o udostępnionym na stronie Lasów Państwowych poradniku survivalu i bushcraftu pt. „Leśny survival”, stworzonym przy współpracy z ekspertami w tej dziedzinie. Można go pobrać za darmo w formie elektronicznej. Dostępne są pliki PDF, epub oraz mobi. Ponadto zachęcamy do zapoznania się z artykułami dotyczącymi bushcraftu i survivalu na naszym blogu.
Drodzy bushcrafterzy, surwiwalowcy bądź szukający ciszy wędrowcy: od nas wszystkich zależy, czy program przyniesie obopólną korzyść, czy wszystko wróci do stanu pierwotnego. Korzystajmy z nowych możliwości w sposób odpowiedzialny, im częściej tym lepiej. Starajmy się powiadamiać pracowników nadleśnictw o swoich wizytach w lesie. Pokażmy, że nie jesteśmy gromadą dużych dzieci, tylko dorosłymi ludźmi rozumiejącymi naturę i potrafiącymi z nią koegzystować. Zróbmy robotę!