Chusta wielofunkcyjna — jak wiązać i nosić?

Jest kwiecień, rok gwiezdny 2020. Z powodu zniknięcia większości populacji ludzkiej z ulic pogoda bez oporów poczyna sobie w najlepsze, serwując na przemian lub na raz deszcz, śnieg, wiatr i słońce. Samotny śmiałek szykujący się do ryzykownej wyprawy do sklepu ma nie lada zagwozdkę: w co się ubrać? Pamiętając słowa matki wie, że najważniejsza jest czapka. Ale co z szalikiem? A jak znowu przygrzeje? Ratunek stanowi chusta typu buff.

Buff — chusta do noszenia na głowie, szyi i nie tylko

Buff to nic innego jak znana np. z wojska szalokominiarka. Tyle tylko, że nie jest wykonana z wełny, a z elastycznej tkaniny syntetycznej, dzięki czemu sprawdzi się nie tylko w chłodne dni. Swoją nazwę zawdzięcza nazwie hiszpańskiej firmy, która jako pierwsza stworzyła bezszwową chustę z mikrofibry. Z czasem nazwa ta stała się określeniem typu chusty, niezależnie od producenta (jak adidasy marki Puma). Warto jednak mieć świadomość, że prawdziwy Buff jest tylko jeden.

Cały sekret popularności tego dodatku tkwi w jego wszechstronności. Mając formę tekstylnego rękawa, może służyć jako szalik, czapka, kominiarka, opaska na głowę lub rękę, a nawet jako bandaż elastyczny. Jest przy tym niezwykle lekki i kompaktowy co sprawia, że bez problemu może stanowić standardowe wyposażenie plecaka, nerki czy choćby kieszeni.

Zobacz chustę wielofunkcyjną Combat

Jak wiązać wielofunkcyjną chustę typu buff?

Sposobów wiązania buffu jest naprawdę sporo. Niektóre różnią się nieznacznie, ale czasem ta subtelna zmiana czyni cuda w kwestii wygody i skuteczności. Przejdźmy zatem do konkretów. Stosujemy nazwy zagraniczne, ponieważ nie każda konfiguracja ma swój sensowny polski odpowiednik. Zastosowana w poniższej liście kolejność pozwala przechodzić z jednego wiązania do kolejnego:

• Neckerchief — prosty szalik. Wystarczy przełożyć chustę przez głowę i zebrać całość na szyi.
• Neckgaitor — mając neckerchief, unosimy jeden koniec chusty zahaczając ją o podbródek, dzięki czemu szyja jest lepiej chroniona.
• Sun guard — podciągamy tylną część do potylicy, aby ochronić kark przed słońcem. Najlepiej działa z czapką.
• Face mask — podnosimy jeden koniec buffu aż sięgnie linii oczu.

• Hood — część z tyłu głowy naciągamy aż na czoło, a fragment z twarzy przesuwamy pod brodę, tworząc kaptur.
• Balaclava — drugi koniec chusty (ten znajdujący się na szyi) podciągamy w górę jak face mask. W efekcie mamy zasłoniętą całą głowę poza oczami.
• Hairband — wracamy do neckerchiefa, po czym podciągamy przednią jego część na czoło w taki sposób, by obejmował włosy.
• Foulard — zaciągamy w tył kawałek końca buffa z przedniej części, aby chronił czubek głowy.

• Headband — opcja bliźniacza dla hairband, tylko opaska umiejscowiona jest nad linią uszu.
• Do rag — rozciągamy chustę na pełną długość, jeden koniec tkwi na głowie jak headband, drugi zwisa swobodnie z tyłu.
• Hat liner — opcja pośrednia między hair- a headbandem, opaska jest nieco rozszerzona i powinna znajdować się w miejscu, gdzie rant czapki styka się z głową (ma sens głównie przy czapkach z daszkiem).
• Cap — trzymając rozciągniętą chustę w rękach, skręcamy ją delikatnie pośrodku, po czym naciągamy jedną połowę na drugą. W przypadku buffów z jednostronnym nadrukiem, przed skręceniem wywracamy je na lewą stronę. Tak otrzymaną czapeczkę naciągamy na głowę.

• Sahariane — wywróconą na lewą stronę chustę kładziemy na głowie tak, aby jeden koniec zwisał z tyłu, a drugi znajdował się na czole. Chwytamy za przedni wylot i naciągamy na głowę w taki sposób, aby strona z nadrukiem objęła głowę niczym czapka, a z tyłu pozostał niezadrukowany fragment osłaniający kark.
• Pirate — wsuwamy ręce w trzymaną chustę i łapiemy za przeciwległe końce, po czym przeciągamy je na drugą stronę, tworząc węzeł pośrodku. Jedną z połówek chust rozprostowujemy i naciągamy na głowę jak bandamę.
• Hair tie — Używamy buffa jako gumki do włosów.
• Wristband — Owijamy chustę na nadgarstku 2-3 razy.

To najpopularniejsze z istniejących sposobów wiązania chusty wielofunkcyjnej. Istnieją także inne, które nie doczekały się oficjalnych nazw (np. czapka zrobiona jak do rag, gdzie tylny koniec schowany jest pod część naciągniętą na głowę). Możliwości jest mnóstwo, więc możecie korzystać z tych „gotowców”, albo poszukać własnych rozwiązań. Wierzymy w Waszą kreatywność, powodzenia na szlaku!