Bushcraft (z ang. bush — krzaki, busz; craft — sztuka, rzemiosło) — umiejętności związane z przetrwaniem i życiem w dziczy przy użyciu jej naturalnych zasobów. Wśród nich można wyróżnić rozpalanie ognia, tropienie, polowanie, łowienie ryb, budowę schronień, nawigowanie, używanie podstawowych narzędzi, znajdowanie pożywienia, pozyskiwanie wody, rzeźbienie w drewnie, konstruowanie pojemników, wyplatanie lin oraz sznurów i wiele innych.

Na półkuli północnej pierwotnie używano tożsamego terminu woodcraft. Pierwszymi promotorami wood- i bushcraftu byli George „Nessmuk” Sears, Horace Kephart, Elmer Harry Kreps, Daniel Beard, Ernest Thompson Seton, Richard Graves i Mors Kochanski. Współcześnie najsłynniejszym popularyzatorem życia w dziczy jest Ray Mears tworzący wraz z telewizją BBC programy edukacyjne o tej tematyce.

schronienie bushcraftowe

Obecnie można wyodrębnić cztery odmiany bushcraftu. Wszystkie są podobne w założeniach, jednak różnią się podejściem:

  • Praktyczny — skupia się na użyciu wszystkich dostępnych metod i narzędzi pozwalających żyć w głuszy. Jest najbardziej zbliżony do surwiwalu, czyli sztuki przetrwania.
  • Prymitywny — zakłada stosowanie technik pierwotnych, z minimalnym lub zerowym użyciem współczesnych narzędzi.
  • Filozoficzny — sposób spędzania wolnego czasu w zgodzie z naturą, ze szczątkowym ekwipunkiem i w celach czysto rekreacyjnych.
  • Rekonstrukcyjny — łagodniejsza odmiana podejścia prymitywnego, skupia się na sprzęcie odpowiadającym temu z epoki pionierów bushcraftu.

Bushcraft a sztuka przetrwania

Na pierwszy rzut oka oba terminy mogą wydawać się zbliżone, i w istocie są. Jednak surwiwal (z ang. survival — przetrwanie) jest bardziej bezkompromisowy i nastawiony na inny cel. Bushcraft zakłada życie w dziczy w zgodzie z naturą, a sztuka przetrwania służy przeżyciu wszelkimi dostępnymi metodami — nie zawsze z poszanowaniem otoczenia (choć nie jest to w dobrym guście).

Można też pokusić się o podział, wedle którego surwiwal jest wiedzą i zimnym rdzeniem, a bushcraft wyposażeniem i komfortową otoczką. Ten pierwszy to wystawianie się na ekstremalne sytuacje i wychodzenie z nich obronną ręką, w tym drugim cieszymy się okolicznościami przyrody i zażywamy relaksu. Są rzecz jasna wyjątki od reguły, jednak daje to pewien ogląd sytuacji.

rozpalanie ognia krzesiwem

Sprzęt do bushcraftu

Ekwipunek używany w bushcrafcie ma spełniać kilka założeń: być wszechstronny, możliwie lekki i kompaktowy, a także niezawodny. Istnieje kilka jego elementów uznawanych za obowiązkowe, jednak wszystko jest zależne od preferencji i umiejętności użytkownika. Do najpopularniejszych punktów na liście sprawunków bushcraftowca należą:

nóż składany

Akcesoria bushcraftowe

Poza sprzętem podstawowym, w ekwipunku entuzjasty bushcraftu często można znaleźć pomniejsze akcesoria, które ułatwią i uprzyjemnią leśne wyprawy. Można sobie poradzić bez nich, jednak dopóki nie idziemy w minimalizm i totalne odciążanie plecaka, warto posiadać przynajmniej niektóre z nich:

rękawice i nóż w bushcrafcie

Bushcraftowe poradniki

Rozpoczynając przygodę z bushcraftem warto zapoznać się z książkami i poradnikami traktującymi na temat życia poza cywilizacją. Z literatury polecane są dzieła autorstwa np. Krzysztofa J. Kwiatkowskiego, George’a.W. Searsa, Morsa Kochanskiego, czy Raya Mearsa. Poradników natomiast można znaleźć w Internecie prawdziwe zatrzęsienie, czy to na blogach, czy na YouTube. Także na blogu Combat znajdziesz sporo praktycznych informacji w tematyce bushcraftu i nie tylko.

autor tadeusz jakliński

Tadeusz Jakliński

Niestrudzony poszukiwacz przedstawicieli gatunku "Dobre i tanie". Entuzjasta praktycznych gadżetów, knifemakingu, turystyki samochodowej, rockowego darcia paszczy i poznawania interesujących ludzi. Bezczelny, bezkompromisowy, bezpardonowy, bez względu na okoliczności. Ot, Tadzio.

napisz do nas