W wojsku lekko nie ma. Dosłownie. Armia cały czas zastanawia się, jak to zrobić, by wrzucić na garb piechura jak najwięcej. Niby sensowny limit jest znany i wynosi 25 kilogramów, ale kto by się tym przejmował. Żołnierze są ustawicznie przeładowywani, ale by nie było tak źle, opracowuje się również rozwiązania, które mają pomóc w codziennej orce na ugorze. Właśnie dlatego powstają systemy przenoszenia oporządzenia. By żołnierzowi żyło się lepiej ;)
Gdy planujemy jednodniowy wypad w teren i chcemy wrzucić coś ciepłego na przysłowiowy ruszt, warto sięgnąć po termos obiadowy. Dzięki niemu odpadnie problem gotowania, a więc przenoszenia półproduktów oraz kuchenki turystycznej, jak i rozpalania ogniska. Będzie też mniej gratów do pomycia, a pusty termos będzie się przyjemnie niosło na powrocie. Same zalety prawda?
Przed Wami test combatowych kubków termicznych. Przyznam, że do dzieła zabrałem się profesjonalnie i w pokoju urządziłem małe laboratorium. Zaopatrzony w termometr, wagę i centymetr krawiecki, mierzyłem, ważyłem, nalewałem i popijałem. Niniejszym prezentuję skrzętnie zanotowane wyniki pomiarów i towarzyszące im spostrzeżenia. Mam nadzieję, że praca nie pójdzie na marne i że ktoś doceni moje wysiłki. Jeśli więc zastanawiacie się, jaki kubek termiczny wybrać, zapraszam do lektury. Kawosze wszystkich krajów, łączcie się!
EDC (ang. EveryDay Carry — noszone codziennie) — zestaw przedmiotów noszonych na co dzień. Zazwyczaj mają na celu ułatwianie codziennych czynności, a w razie potrzeby pomagać także w przypadku zdarzeń losowych i kryzysowych. Głównym kryterium wyboru poszczególnych elementów EDC jest ich maksymalna funkcjonalność oraz niewielka waga i gabaryty. Mimo to filozofia EDC rozwinęła się w stronę formy kolekcjonerstwa, gdzie część noszonych przedmiotów ma charakter gadżeciarski i ozdobny.
Jeżeli jesteście zwykłymi użytkownikami scyzoryków i multitooli, to pewnego pięknego dnia spotkacie się z koniecznością ich czyszczenia. Tak. Nawet szwajcarska nierdzewna stal zamknięta w pięknym celidorze wymaga opieki. To samo tyczy się najlepszych kombinerek kieszonkowych, jedynie dla niepoznaki zwanych multitoolem. W końcu przychodzi taki dzień, że wyglądają, i co gorsza zaczynają działać nie tak, jak powinny. Wtedy już wiemy, że czas coś wreszcie z tym zrobić. Sprawdźmy zatem, jak wyczyścić scyzoryk i multitool.
Dziadek zwykł mawiać, że buty muszą być dobre. Cała reszta jest mniej ważna. Było to w czasach, gdy wszędzie się chodziło, więc porada ta miała swoje logiczne uargumentowanie w wieloletniej życiowej praktyce. Dziś już wszędzie się nie chodzi, a jeździ, najlepiej pod same drzwi, ale mimo to buty i tak powinny być dobre. A jakie to są dobre buty? Oczywiście taktyczne.
Marka Helikon jest znana na polskim rynku już od wielu lat i z każdym rokiem jej popularność rośnie. Tak się jakoś złożyło, że dopiero cztery lata temu zdecydowałem się dokonać zdrady narodowej w kwestii polarów i odejść od sprzętu górskiego i wysokogórskiego. Bodźcem do zmiany była… cena. W długim terminie okazało się, że znane marki wspinaczkowe nie oferują wcale wiele wyższej jakości niż sprzęt z popularnych marketów sportowych. Rozpoczęły się poszukiwania nowego króla. Po krótkim przeczesywaniu sieci uwagę moją zwrócił polar Helikon Liberty. Wiele się nie zastanawiając, dokonałem zakupu.
Przed Wami kolejny artykuł z „zamaskowanego” cyklu. Tym razem przyjrzymy się kamuflażom stworzonym do użytku w gorącej i wilgotnej strefie równikowej. Przemierzając opasający nasz glob zerowy równoleżnik poskaczemy po tropikalnych pacyficznych wyspach i popłyniemy w górę rzeki Kongo, ku conradowskiemu „jądru ciemności”. Odwiedzimy też, i to nawet kilkukrotnie, Indochiny. Pozwoli to nam rzucić okiem na sześć wzorów tropikalnego maskowania. Do dzieła zatem.
Przed Wami kolejna część combatowego cyklu poświęconego umundurowaniu maskującemu. Tym razem na tapet trafią ciapki, plamki, wzorki, esy i floresy w soczystych kolorach leśnych uroczysk, umajonych kwieciem łąk, stepów na których kołyszą się wonne burzany i szemrzących cicho strumyków, przy których bobry wesoło podgryzają drzewa. W tym przeglądzie udamy się w podróż dookoła naszego globu. Rozpoczniemy w swojskim europejskim grajdołku, a następnie odwiedzimy bardziej egzotyczne krainy – zahaczymy o antypody, daleki i tajemniczy orient oraz paloną słońcem i targaną licznymi wojnami Afrykę. Do dzieła zatem! Oto 10 letnich kamuflaży z wszystkich stron świata.
Oto druga część naszego mini-cyklu poświęconego historii wojskowego kamuflażu. Poprzednią zakończyliśmy na II wojnie światowej. Teraz przyjrzymy się ewolucji wzorów maskujących w czasie zimnej wojny, w latach 90. i w dobie wojny z terroryzmem. Nasz przegląd ograniczymy do tak zwanych „wielkich potęg” – USA, ZSRR/Rosji, podzielonych Niemiec, Wielkiej Brytanii i Francji. Powodowani patriotycznym sentymentem wspomnimy też o Polsce.
